Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013


ΓΕΙΑ!!! ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80.... ΓΙΑ ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΑΣ. ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ :

  1. ΤΟΝ ΝΙΛΣ ΧΟΛΓΚΕΡΣΟΝ?
  2. ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΒΕΛΙΞ?
  3. ΤΟΝ ΡΟΖ ΠΑΝΘΗΡΑ?
  4. ΤΟΝ ΜΥΡΜΗΓΚΟΦΑΓΟ?
  5. ΤΟΝ ΦΡΟΥ-ΦΡΟΥ?
  6. ΤΟΥΣ ΜΠΟΛΕΚ ΚΑΙ ΛΟΛΕΚ?
  7. ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟ ΣΑΗΝΙ?
  8. ΤΑ ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ?
  9. ΤΟΥΣ ΜΟΥΜΙΝ?
  10. ΤΗΝ ΜΑΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΙΣΣΑ?
  11. ΤΗΝ ΚΑΝΤΙ-ΚΑΝΤΙ?
  12. ΤΗΝ ΧΑΙΝΤΙ?
  13. ΤΟΥΣ THUNDERCATS?
  14. ΤΟΝ SPORT BILLY?
  15. ΤΟΝ ERIC CASTEL?
  16. ΤΟ ΜΑΠΕΤ ΣΟΟΥ?
  17. ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ?
 ΔΕΙΧΝΩ ΕΙΚΟΝΕΣ :



Αστερίξ - Cast.png


















Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013


Ο Κοκομπίλ

Ο Κοκομπίλ (Cocco Bill) -Κόκο για τους φίλους του– είναι χαρακτήρας κόμικς, δημιούργημα του μεγάλου Ιταλού γελοιογράφου και κομίστα Μπενίτο Γιακοβίτι, σε μια παρωδία των ηρώων της άγριας Δύσης σε πραγματικά σουρεαλιστικά επίπεδα. Στα καρέ τού συγκεκριμένου ήρωα φύτρωναν εκτός από κάκτους, σαλάμια και κόκκαλα. Τα εξάσφαιρα έφτυναν ζάρια. Στο κάθε καρέ έβλεπες μολύβια να φορούν καπέλα, ανθρώπους καβάλα σε άλογα χωρίς πόδια και αντί για πουλιά πετούσαν ψάρια. Ο κεντρικός ήρωας Κοκομπίλ, «γρήγορος στο πιστόλι και μανιώδης... χαμομηλάκιας» με το πιστό του άλογο τον Αργοπόδη υπόσχονταν σπαρταριστά γέλια. «Οι περιπέτειες του Κοκομπίλ βυθίζουν τον αναγνώστη σ' ένα θεότρελλο κόσμο, όπου όλα είναι πιθανά –εκτός φυσικά από τα λογικοφανή γεγονότα»[1].
Το πρώτο τεύχος του ΚΟΚΟΜΠΙΛ
Ο Κοκομπίλ δημιουργήθηκε το 1957 (πρώτη εμφάνιση 28.03.1957) στο νεανικό ένθετο (Giorno dei Ragazzi) της εβδομαδιαίας ιταλικής εφημερίδας Il Giorno. Το 1968 πέρασε στην Corriere dei Piccoli (1.12.1968), και από εκεί, ελευθερώθηκε σεναριακά αλλά και πήρε τον σουρεαλιστικό αέρα που τον έκανε γνωστό. Η πρώτη του ιστορία στην Ελλάδα είναι η περίφημη Οι Τρομεροί 7 του 1968. Η Γαλλία ήταν η πρώτη που έβγαλε τον ήρωα από τα στενά όρια της χώρας του, στο περιοδικό Pim Pam Poum (1955-1961). To 1975, δημιουργήθηκαν δυο άλμπουμ από την Lattès στα ελληνικά πρότυπα, αλλά δεν είχαν την αποδοχή που τους άξιζε. Η ισπανική έκδοση ήταν αυτή που θυμίζει περισσότερο την ελληνική. Στο βιβλίο του Denis Gifford The International Book of Comics, στην πρώτη του κιόλας σελίδα «αντιπροσωπεύει» τη χώρα μας το πρώτο τεύχος του ελληνικού Κοκομπίλ.

ΕΚΔΟΣΗ

Στην Ελλάδα, το ομώνυμο περιοδικό κόμιξ κυκλοφόρησε ως μηνιαίο, από τις εκδόσεις Γενικαί Εκδοτικαί Επιχειρήσεις Ο.Ε. του Στ. Ανεμοδουρά από τον Ιούλιο του 1974 έως τον Απρίλιο του 1975, κατόπιν αδείας του Eurostudio, Milano. Κυκλοφόρησαν μόνο δέκα τεύχη καθώς «θεωρήθηκε τόσο "πρωτοποριακό" για την εποχή του που μυθολογήθηκε ότι αυτό σταμάτησε την έκδοση, δηλαδή, επειδή το αναγνωστικό κοινό δεν είχε φτάσει σε επίπεδα "μύησης" στα κόμικς τόσο... υψηλά!»[2]. Το συμβόλαιο όμως δείχνει να ήταν για 10 μόνο τέυχη. Το ίδιο συνέβει και σε άλλες χώρες, όπως η Φινλανδία. Όμως, και η τιμή πώλησης δείχνει να μην βοήθησε. Η έκδοση είχε μεγάλο κόστος και η τελική τιμή του ήταν αρκετά υψηλή για το χαρτζιλίκι ενός παιδιού. Κόστιζε 25 δραχμές όταν το λαοφιλές Μίκυ Μάους π.χ. (σε άλλη πάντως διάσταση, και όχι πλήρως έγχρωμο) κόστιζε 4 δρχ.

Μέχρι και τα τέλη του 1992 μπορούσαν να βρεθούν κάποια τεύχη του, σε κεντρικά περίπτερα της Αθήνας. Για τους συλλέκτες, από πλευράς σπανιότητας, πιο δύσκολο είναι το τεύχος 5, γιατί έπεσε χρονικά με την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Λέγεται ότι, στην επίταξη πλοίων που έγινε, εξαιτίας του γεγονότος, σ' αυτά υπήρχαν και οι περισσότερες ποσότητες του τεύχους αυτού. Αντίθετα το τεύχος 1 βρίσκεται αρκετά συχνά και πωλείται σε υψηλές τιμές διαδικτιακά. Το μεγαλύτερο φαν κλαμπ του ήρωα, πάντως, είναι σίγουρα στη Φινλανδία.
10 τεύχη, σχήματος: 28.7x22 cm, εκτύπωση τετράχρωμη σε όλο το περιοδικό, τιμή 25 δραχμές. Κυκλοφορούσε κάθε 13 του μήνα –συμβολικά– ως αντίδραση στην κακομοιριά, τη γρουσουζιά και την απαισιοδοξία. Τέσσερις ήταν οι βασικοί ήρωες στο 10 αυτά τεύχη: ο Κοκομπίλ (εμφανίστηκε σε 11 ιστορίες/257 σελίδες κόμιξ), ο Ζορρό Κιντ (10 ιστορίες/216 σελίδες, 4 εξώφυλλα), ο Ταραλίνο Ταραλά (2 ιστορίες/12 σελίδες) και ένα μικρό ινδιανάκι, Το Μάτι Του Κόκορα (1 δισέλιδη ιστορία, αλλά και σε άλλη μία, 35 σελίδων, συμπρωταγωνιστικά με τον Κόκο). Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην ελεύθερη μετάφραση της Έλενας Ντέκα η οποία μπήκε στο πνεύμα του ήρωα.


Ο Λοχαγός Μαρκ είναι ένας Αμερικανός πατριώτης, ορκισμένος εχθρός των Άγγλων κατακτητών. Κρησφύγετό του το φρούριο της λίμνης του Οντάριο στα σύνορα του Καναδά. Σύμμαχοί του στον αγώνα για ανεξαρτησία και ελευθερία οι λύκοι του Οντάριο - οι πατριώτες στο φρούριο. Μαζί κάνουν πάντα δύσκολη τη ζωή των Άγγλων στρατιωτών.
Πλάι του στις δύσκολες στιγμές βρίσκονται πάντα οι πιο στενοί του φίλοι:

Ο Μίστερ Μπλουφ:
Με αβέβαιο παρελθόν, έχοντας κάνει μέχρι και τον πειρατή, ο γενιοφόρος "καρδιοκατακτητής" με τις ατσάλινες γροθιές είναι σίγουρα εξαιρετικός σύμμαχος στη μάχη κατά των Άγγλων.Ο Μίστερ Μπλουφ
Ο Θλιμμένος Μπούφος:
Ο ινδιάνος αρχηγός των τεσσάρων φυλών εκτός από ένα ζευγάρι δυνατά μπράτσα έχει και την πονηριά της αλεπούς.Ο Θλιμμένος Μπούφος
Η Μπέτυ:
Η αρραβωνιαστικιά του Μαρκ. Όμορφη, πρόσχαρη και καλή μαγείρισσα, ότι μπορεί να ονειρευτεί ένας άντρας. Προσοχή όμως, έτσι και ο Μαρκ γυρίσει έστω να μιλήσει σε κάποια άλλη βρίσκει τον μπελά του! Πωπω ζήλια.... Φυσικά ο Μαρκ δεν έχει μάτια για άλλη, όμως δεν είναι λίγες οι φορές που η ζηλιάρα Μπέτυ τον έχει παρεξηγήσει!Η Μπέτυ
Ο Φλοκ:
Ο πανέξυπνος σκύλος του Μίστερ Μπλουφ, αγνώστου ράτσας, με ιδιαίτερη αδυναμία να δαγκώνει τους Άγγλους. Όταν οι Άγγλοι είναι μακριά τότε τα δόντια του ψάχνουν τα πισινά του καημένου Θλιμμένου Μπούφου!Ο Φλοκ

Ιστορίες του λοχαγού Μαρκ μπορούμε να διαβάσουμε στο περιοδικό Περιπέτεια, ενώ οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται και απ' το περιοδικό Όμπραξ.

Λοχαγος Μαρκ



Ο Captain Mark γεννήθηκε στην Ιταλία το 1966 και δημιουργήθηκε από μια ομάδα σκιτσογράφων στο Τορίνο που ονομάστηκε “Esse G. Esse” από τα αρχικά των συγγραφέων Sinchetto, Guzzo και Sartoris, οι οποίοι ήταν δημιουργοί του "Captain Miki» 1951 και «Grande Blek" το 1954. Η ιστορία δημοσιεύθηκε από τον εκδοτικό οίκο « Sergio Bonelli Editore» το 1966 και παρά το κλασικό ύφος παρέμεινε αμετάβλητη την πάροδο του χρόνου, παραμένοντας συνεπής με τον εαυτό της, εξακολουθώντας να έχει ένα μεγάλο αριθμό αναγνωστών , κυρίως χάρη στην ποιότητα στις ιστορίες και τους κύριους χαρακτήρες. Η ιστορία του διοικητή Μαρκ, που κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας εναντίον των Βρετανών, διηγείται τα κατορθώματα μιας ομάδας Αμερικανών πατριωτών που ονομάζεται "Λύκοι στο Οντάριο» στη μάχη κατά των «Βρετανών» και με αρχηγό τον θρυλικό διοικητή Μαρκ . Η ιστορία αρχίζει όταν ένα γαλλικό εμπορικό πλοίο, που μεταφέρει ευγενείς, βυθίστηκε από ένα βρετανικό στόλο.

Επιζεί από το ναυάγιο χάρη σε έναν πατριώτη που ήταν σε θέση να σώσει το νεογέννητο . Στην ακτή αναθρέφεται από μια φυλή των Ινδιάνων και το παιδί ονομάζεται Μαρκ λόγω του "Μ" που ήταν κεντημένο στο φόρεμα του. Μεγαλώνει απόλυτα ενταγμένο με τα έθιμα και τις παραδόσεις των ιθαγενών Αμερικανών. Ο θετός πατέρας δεν παρέλειψε να διδάξει το σύνολο του πολιτισμού και των μελετών του ευρωπαϊκού πολιτισμού καθώς και τη χρήση των όπλων, όπως τουφέκι, πιστόλι και σπαθί ειδικότερα.Ο Mark μεγάλωσε σε ισχυρό και εύρωστο περιβάλλον. Συναντά ένα κορίτσι με ξανθές πλεξούδες που ονομάζεται Μπέτυ που σώζει από τους λύκους και την ερωτεύεται. Αλλά σύντομα ο Mark που τώρα έχει μεγαλώσει έπρεπε να υποβληθεί στα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του ριζικά


Οι Bρετανοί σπέρνουν τον τρόμο ανάμεσα στον τοπικό πληθυσμό και σκοτώνουν το θετό του πατέρα καθώς πολεμούσε για την ανεξαρτησία του αμερικανικού λαού.Με την ευκαιρία αυτή συνάντησε έναν πιστό φίλο του θετού πατέρα του, τον Mister Bluff, ένα άνθρωπο στα πενήντα του, που χαρακτηρίζεται από μια παχιά γενειάδα και ένα δασύτριχο κεφάλι εντελώς φαλακρός. Μαζί του, εντάχθηκε στον αγώνα κατά των Βρετανών και μαζί με μια μεγάλη ομάδα πατριωτών κατέφυγαν σε ένα μικρό νησί στη λίμνη Οντάριο, όπου έχτισαν φρούριο τους και ονομάστηκαν "Λύκοι στο Οντάριο».


Στην ομάδα ενώνεται επίσης ο ινδιάνος αρχηγός Θλιμμένος Μπούφος , ο μόνος επιζών από τη σφαγή της φυλής του από τους Βρετανούς, και μαζί με Μίστερ Μπλουφ γίνονται αχώριστοι φίλοι του Μάρκ.

Η επιτυχία αυτής της σειράς κόμικ οφείλεται επίσης στους χαρακτήρες. Ο διοικητής Mark είναι το πρότυπο του ήρωα χωρίς ψεγάδι και χωρίς φόβο που αγωνίζεται για τα ιδανικά της ελευθερίας, όμορφος, νέος, ισχυρός και επιδέξιος στην ξιφασκία.